تشخیص و درمان بیماری التهاب تاندون یا تاندونیت

 روشهای تشخیصی تاندونیت:

معمولا متخصصین طب فیزیکی با معاینه ،تاندونیت را تشخیص می دهند.

 اگرسایر بیماریها هم مطرح باشند ممکن است تصویر برداری ضروری باشدو پزشک ممکن است درخواست عکسبرداری  ایکس ری  کند یا سایر روشهای تشخیصی مانند سی. تی. اسکن یا اسکن ام .آر.آی .(MRI)را توصیه نماید.روشهای تشخیصی تکمیلی بیشتر زمانی استفاده می شوند که پزشک به  وجود  سایر بیماریها همراه تاندونیت شک نماید.در بعضی موارد که بیماریهایی علاوه برتاندونیت وجود دارد،ممکن است پزشک متخصص طب فیزیکی انجام تست نوار عصب وعضله را  برای تشخیص دقیق بیماری  ضروری بداند.

مراقبت های شخصی در تاندونیت:

● استراحت:

از انجام فعالیتها یا حرکاتی که باعث درد ناحیه تاندون می شود پرهیز گردد.استراحت دادن عضو مهم است اما بمعنای استراحت در بستر نیست بلکه باید ورزشهای وفعالیتهای دیگری که به بدن آسیب وارد نمی کند انجام شود. ورزش در آب وشنا ممکن بهتر تحمل شوند.

● استفاده از یخ :

برای کاهش درد ،اسپاسم وگرفتگی عضلات وتورم حداکثر ۲۰دقیقه وچند بار در روز می توان از یخ استفاده کرد. از کیسه محتوی قطعات کوچک یخ استفاده شود.همچنین کیسه سبزیجات یا نخود یخ زده برای استفاده چندباره ، مناسبترازکیسه یخ است . کیسه یخ یا نخود یخ زده باید لای حوله پیچیده شود تا آسیبی به پوست وارد نشود.موارد احتیاط و ممنوعیت  سرمادرمانی قبلا در این وبلاگ گفته شده است.

 ماساژبا یخ بمدت ۵ دقیقه می تواند کمک کننده باشد.برای ماساژ یخ یک فنجان از جنس فوم پلاستیکی(اسفنج مانند) را پر از آب کرده ودر فریزریخچال قرار دهید تا یخ بزند.وسپس بطور مستقیم با در دست گرفتن فنجان ،یخ روی پوست قرارگیرد. وبطور دایره وار ماساژ یخ انجام شود.می توان ۲-۵ بار در روز ماساژ راانجام داد. در صورت کاهش حس یا احساس کرختی یا سفید شدن محل ،یخ درمانی   فورا متوقف شود.بعضی بیماران مانند دیابتی ها پیش از یخ درمانی باید با پزشک مشورت کنند.

 برای حالات مزمن وطول کشیده تاندونیت استفاده از گرما بهتر است، زیرا جریان خون را به تاندون وعضلات  افزایش می دهد وسیله گرما زا بهتراست گرمای عمقی ایجاد کند.گرمای عمقی بوسیله دستگاه اولتراسوند ایجاد می شود .در استفاده از سایر وسایل گرما زا احتیاط شود، پد گرما زا روی کمترین درجه تنظیم شود . ودرصورت استفاده از کیف آب داغ بیش از ۲۰ دقیقه در هربار استفاده نشده و باید کیف محتوی آّب داغ لای حوله پیچیده شود.

● بانداژفشاری :

باند الاستیک مناسب تر از بقیه است .برای رفع تورم مناسب است . بانداز باید از قسمت دورتر عضو نسبت به قلب شروع شود و درصورت احساس درد یا کرختی و سوزن سوزن شدن ، باند شل تر بسته شود.

● بالا بردن عضو:

اگر تاندونیت درقسمت زانو است بهتر است پای گرفتار  در سطحی بالاتر از قلب قرار داده شود تا کاهش تورم ایجاد شود.

مسکن ها نیز ممکن است موثر باشند. اسپرین در سن بالای ۲۱ سال ،ایبوپروفن(ژلوفن،ادویل)،ناپروکسن(الیو) واستامینوفن می تواند به کاهش درد کمک کند. استفاده از آسپرین در کودکان ونوجوانان  ممنوع است مگر با دستور پزشک  در موارد ضروری ورعایت احتیاطات لازم از جمله  انجام واکسیناسیون برعلیه  انفلوانزا ونداشتن آبله مرغان.

درمان تاندونیت:

● داروهای کورتیکو استروئید(کورتون):

تزریق کورتیکو استروئید ،مجاور تاندون در بعضی شرایط می تواند به درمان کمک کند. پزشک باید مراقب تجویز این داروها باشد زیرا  تزریقات مکرر کورتون یا کورتیزون  می تواند باعث  ضعیف شدن تاندون وخطر پارگی آن شود.

● مسکن های ضد درد:

کرم های مسکن وضد التهاب مانند دیکلوفناک ورهامین  ممکن است تجویز شوند. داروهایی خوراکی  مانند ایبوبرفن(ادویل،ژلوفن) و ناپروکسن(الیو) ممکن است تجویز شوند.

،درمانهای طب فیزیکی وتوانبخشی مانند تجویز ورزشهای کششی وتقویتی عضلات وتاندون توصیه می شوند ودر درمان تاندونیت و بهبود درد تاندونیت اهمیت دارند.مثلا ثابت شده که تقویت اکسنتریک عضلات که شامل منقبض کردن عضله در حالتی است که طول آن افزایش یافته درمان موثری برای تاندونیت است .بنابر این تجویز ورزشهای تخصصی وفوق تخصصی توسط متخصص طب فیزیکی می تواند تاندونیت را درمان کند.

جراحی:

در صورت عدم بهبود با سایر روشها  وبسته به شدت تاندونیت ممکن است جراحی توصیه شود.

علائم تاندونیت:

علائم تاندونیت در محل اتصال تاندون به استخوان  دیده می شود وشامل موارد زیر است:

● دردی که بصورت درد مبهم توصیف می شود بخصوص هنگام حرکت دادن استخوان یا مفصل گرفتار بیماری تاندون.

● حساس بودن محل

● احتمالا ممکن است تورم اندکی وجود داشته باشد.

چه زمانی باید هنگام درد  تاندون به پزشک مراجعه کرد؟

اغلب موارد خفیف تاندونیت به درمان  شخصی پاسخ می دهد.اگر بعد از چند روز علائم آزار دهنده  ادامه پیدا کرد و یا باعث تداخل در کار روزمره شد،مراجعه به پزشک برای درمان لازم است.

علل ورم تاندون (تاندونیت):

تاندونیت می تواند بعلت آسیب وضربه ناگهانی ایجاد شود،اما بطور شایعتر علت آن تکرار بعضی از حرکات بمرور زمان است که باعث آسیب تدریجی تاندون می شود.بیشتر مردم بدلیل داشتن حرکات تکراری هنگام کار یا فعالیتهای مختلف از جمله ورزش یا تفریحات، دچار تاندونیت می شوند زیرا هنگام انجام یک حرکت بطور تکراری ،به تاندون  استرس وارد می شود .استفاده از روشها وتکنیکهای مناسب هنگام کار وفعالیتهای گوناگون از ایجاد آسیب به تاندون جلوگیری می کند.تکنیک های نامناسب باعث آسیب تکراری به محل تاندون شده وتاندونیت ایجاد می شود.

عواملی که احتمال ایجاد آسیب در تاندون را زیاد می کنند شامل موارد زیر است:

● سن:

● سن بالا ،در افراد مسن بدلیل انعطاف پذیری کمتر تاندون ها احتمال آسیب به آنها بیشتر می شود.

● شغل:

در مشاغلی که خصوصیات زیر را دارند تاندونیت بیشتر دیده می شود:

● حرکات تکراری

● وضعیت بدنی نامناسب وخسته کننده هنگام کار

● لرزش و ویبراسیون

● انجام حرکت  با نیروی زیاد حین کار

● انجام تکراری حرکاتی  در آن دست  باید به بالای سر برسد.

ورزشهایی که حرکت تکراری دارند  ممکن است آسیب تاندون ایجاد کنند بخصوص اگر فرد تکنیک مناسبی بکار نگیرد. این ورزشها شامل موارد زیر است:

●  بیس بال

●  بسکتبال

●  بازی بولینگ

●  بازی گلف

●  دویدن(رانینگ)

●  ورزش شنا

●   بازی تنیس

عوارض تاندونیت:

بدون درمان مناسب تاندونیت، خطر پاره شدن تاندون زیاد شده وممکن است درمان های پیچیده تری مورد نیاز باشد.مراجعه بموقع به پزشک متخصص طب فیزیکی می تواند از عوارض تاندونیت  بکاهد.